NIEDZIELA MIŁOSIERDZIA BOŻEGO - 8.04.18R.

Wznieś ponad nami światłość Twoją, Panie. Kiedy Cię wzywam, odpowiedz mi, Boże, który wymierzasz mi sprawiedliwość. Tyś mnie wydźwignął z utrapienia, zmiłuj się nade mną i wysłuchaj moją modlitwę. Wiedzcie, że godnym podziwu czyni Pan swego wiernego, Pan mnie wysłucha, gdy będę Go wzywał. Spokojnie zasypiam, kiedy się położę, bo tylko Ty jeden, Panie, pozwalasz mi żyć bezpiecznie. (Ps 4,2.4-9)

Chrystus jest ofiarą przebłagalną za nasze grzechy (1 J 2,1-5a). Najmilsi: Dzieci moje, piszę wam to dlatego, żebyście nie grzeszyli. Jeśliby nawet ktoś zgrzeszył, mamy Rzecznika wobec Ojca — Jezusa Chrystusa sprawiedliwego. On bowiem jest ofiarą przebłagalną za nasze grzechy, i nie tylko za nasze, lecz również za grzechy całego świata. Po tym zaś poznajemy, że Go znamy, jeżeli zachowujemy Jego przykazania. Kto mówi: „Znam Go”, a nie zachowuje Jego przykazań, ten jest kłamcą i nie ma w nim prawdy. Kto zaś zachowuje Jego naukę, w tym naprawdę miłość Boża jest doskonała.

Kto zaś zachowuje naukę Jezusa Chrystusa, w tym naprawdę miłość Boża jest doskonała. (1 J 2,1-5a)

Czy zachowuję naukę Jezusa Chrystusa?

Panie Jezu, daj nam zrozumieć Pisma, niech pała nasze serce, gdy do nas mówisz. (Łk 24,32)

Módlmy się: Panie Jezu, daj nam zrozumieć Pisma, niech pała nasze serce, gdy do nas mówisz. Amen.

JESTEŚMY ŚWIADKAMI! Mówić o Jezusie, to o Nim świadczyć. Tylko wtedy postępujemy zgodnie z prawdą, którą jest On sam. Zadanie świadectwa zostało przekazane w Wieczerniku i stamtąd obejmuje Kościół. Rozpoczynający się Tydzień Biblijny jest szczególną okazją, aby jeszcze bardziej poznać Chrystusa i gorliwiej o Nim świadczyć. Życie ucznia Jezusa jest autentycznym świadectwem tylko wtedy, gdy zachowuje się Jego naukę. Świadczyć, to nie tylko mówić, ale przyjęte słowo wprowadzać w czyn. Tego, kto postępuje inaczej, św. Jan nazywa kłamcą. Jezus oświeca także nasze umysły, abyśmy rozumieli Pisma. Nie możemy więc wymówić się od tego, że nie znamy Jego nauki. Jej treścią jest prawda o śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa, dzięki którym każdy człowiek otrzymuje odpuszczenie grzechów. Czytania poprzedzające Ewangelię pokazują, z jak wielką gorliwością i zrozumieniem apostołowie świadczyli o tej prawdzie. Ukazują oni Jezusa jako Sługę Bożego i Rzecznika u Ojca. Ponadto wezwania, aby pokutować i nawrócić się oraz nie grzeszyć, są wskazaniem, jak zachowywać Jego naukę. My także jesteśmy wezwani do tego, aby w ten sposób przekazywać Dobrą Nowinę. Świadczenie o Jezusie nie jest sprawą łatwą. Zawsze wymagało ono odwagi i męstwa, a nawet gotowości do złożenia swego życia w ofierze. Dlatego w sercu Jego ucznia może powstać lęk. Usuwa go Chrystus, który zawsze jest obecny w Kościele. Jego słowa Pokój wam napełniają radością i pozwalają żyć bezpiecznie. Gdy dziś czytamy w wymiarze narodowym Pismo Święte i rozpoczynamy Tydzień Biblijny, bądźmy autentycznymi świadkami tej prawdy. ks. Mariusz Szmajdziński. Edycja Świętego Pawła

Okres wielkanocny to okres roku kościelnego, w którym jesteśmy najbliżej nieba. św. Edyta Stein

Słowo Ewangelii - Jest wolą Ojca, aby każdy, kto wierzy w Syna, miał życie wieczne (J 6,35-40). Jezus powiedział do ludu: „Jam jest chleb życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie. Powiedziałem wam jednak: Widzieliście Mnie, a przecież nie wierzycie. Wszystko, co Mi daje Ojciec, do Mnie przyjdzie, a tego, który do Mnie przychodzi, precz nie odrzucę, ponieważ z nieba zstąpiłem nie po to, aby czynić swoją wolę, ale wolę Tego, który Mnie posłał. Jest wolą Tego, który Mię posłał, abym ze wszystkiego, co Mi dał, niczego nie stracił, ale żebym to wskrzesił w dniu ostatecznym. To bowiem jest wolą Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne. A Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym?”. Kto do Mnie przychodzi. Jezus mówi o sobie: „To ja jestem chlebem życia” (J 6, 35). Módlmy się: Panie Jezu, dziękuję za łaskę wiary. Dziękuję za wszystkich ludzi, Twoich świadków, których postawiłeś na drodze mojego życia, by wskazywali mi Ciebie. Dziękuję za życie wieczne otrzymywane w sakramencie Eucharystii. Amen. Edycja Świętego Pawła

Każdy, kto wierzy w Syna Bożego, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. (J 6,40)

CZY WIERZĘ W SYNA BOŻEGO?

Dzisiejsza Ewangelia mówi - Ciało moje jest prawdziwym pokarmem (J 6,52-59). Żydzi sprzeczali się między sobą mówiąc: „Jak On może nam dać swoje ciało na pożywienie?” Rzekł do nich Jezus: „Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywali ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje ciało i pije krew moją, trwa we Mnie, a Ja w nim. Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. To jest chleb, który z nieba zstąpił. Nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki”. To powiedział ucząc w synagodze w Kafarnaum. Mieć życie w sobie. Człowiek potrzebuje do życia właściwego pożywienia. Jeśli zaczyna go brakować, słabnie, choruje, a w skrajnej sytuacji umiera. Jak ciało, tak i dusza potrzebuje odpowiedniego pokarmu. Inaczej usycha. Najlepszym duchowym pokarmem, który otrzymaliśmy od Jezusa, jest Eucharystia. Jezus zapewnia: „Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, pozostaje we Mnie, a Ja w nim” (J 6, 56). Smutny jest widok człowieka, który mając możliwość częstego korzystania z tego błogosławionego daru, rzadko podchodzi do stołu Pańskiego. Módlmy się: Panie Jezu, Ty w sakramencie Eucharystii dajesz mi siebie. Twoje Najświętsze Ciało i Krew stają się dla mnie pokarmem na życie wieczne. Wejrzyj miłosiernie na tych, którzy lekceważą Twój dar, zapominają o nim lub nim gardzą. Amen. Edycja Świętego Pawła

Całemu światu głoście Ewangelię. Chwalcie Pana wszystkie narody, wysławiajcie Go wszystkie ludy. Bo potężna nad nami Jego łaska, a wierność Jego trwa na wieki. (Ps 117,1.2)

Kto spożywa moje ciało i pije krew moją ma życie wieczne. (J 6,54)

NIEDZIELA DOBREGO PASTERZA - Jezus jest dobrym pasterzem (J 10,11-18). Jezus powiedział: „Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce. Najemnik zaś i ten, kto nie jest pasterzem, do którego owce nie należą, widząc nadchodzącego wilka, opuszcza owce i ucieka, a wilk je porywa i rozprasza. Najemnik ucieka dlatego, że jest najemnikiem i nie zależy mu na owcach. Ja jestem dobrym pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają, podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. Mam także inne owce, które nie są z tej owczarni. I te muszę przyprowadzić i będą słuchać głosu mego, i nastanie jedna owczarnia i jeden pasterz. Dlatego miłuje Mnie Ojciec, bo Ja życie moje oddaję, aby je potem znów odzyskać. Nikt mi go nie zabiera, lecz Ja od siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać. Taki nakaz otrzymałem od mojego Ojca”. Głos. Owce idą za głosem pasterza, czasem we mgle czy deszczu. Może nawet go nie widzą. Wystarczy, że słyszą jego głos, który znają. Przestraszone dziecko przestaje płakać, słysząc głos matki: „Jestem tu, nie bój się”. Warto się zastanowić, czyj głos jest dla mnie ważny, w czyich słowach odnajduję szczęście, pokój, czuję się bezpiecznie. Głos, któremu można zaufać, rodzi się z miłości. Odkryć powołanie to usłyszeć taki głos. „Bądź przy mnie”– mówią kochający się ludzie. „Pójdź za mną” – mówi Jezus, zapraszając do stania się Jego uczniem. Módlmy się: Panie Jezu, wśród wielu różnych dźwięków i słów, które codziennie mnie otaczają, daj mi usłyszeć Twój głos. Ty jesteś moim pasterzem. Znasz mnie i wiesz, że wciąż kocham Cię za mało. Amen. Edycja Świętego Pawła

kamień odrzucony przez budujących stał się kamieniem węgielnym (dz 4,8-12). piotr napełniony duchem Świętym powiedział: „przełożeni ludu i starsi! jeżeli przesłuc***ecie nas dzisiaj w sprawie dobrodziejstwa, dzięki któremu chory człowiek uzyskał zdrowie, to niech będzie wiadomo wam wszystkim i całemu ludowi izraela, że w imię jezusa chrystusa nazarejczyka, którego wy ukrzyżowaliście, a którego bóg wskrzesił z martwych, że przez niego ten człowiek stanął przed wami zdrowy. on jest kamieniem, odrzuconym przez was budujących, tym, który stał się kamieniem węgielnym. i nie ma w żadnym innym zbawienia, gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, w którym moglibyśmy być zbawieni”.

Kamień wzgardzony stał się fundamentem. Dziękujcie Panu, bo jest dobry, bo Jego łaska trwa na wieki. Lepiej się uciekać do Pana, niż pokładać ufność w człowieku. Lepiej się uciekać do Pana, niż pokładać ufność w książętach. Dziękuję Tobie, żeś mnie wysłuchał i stałeś się moim Zbawcą. Kamień odrzucony przez budujących stał się kamieniem węgielnym. Stało się to przez Pana i cudem jest w naszych oczach. Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie, błogosławimy was z Pańskiego domu. Jesteś moim Bogiem, chcę Ci podziękować: Boże mój, pragnę Cię wielbić. (Ps 118,1 i 8.9 i 21.22-23.26 i 28cd)

Jesteśmy dziećmi Bożymi (1 J 3,1-2). Najmilsi: Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi: i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego. Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się to ujawni, będziemy do Niego podobni; bo ujrzymy Go takim, jakim jest.

Ja jestem dobrym Pasterzem i znam owce moje, a moje Mnie znają. (J 10,14)

Kto nas obroni przed wilkami? Kiedyś w porze letniej spiekoty nad biblijną rzeką Eufrat byłem świadkiem, gdy pasterz prowadził owce do wodopoju. Wołał je, a one go rozpoznawały po głosie. Szedł na ich przedzie i podążały za nim w zaufaniu. Nie bały się kilku obcych, którzy pojawili się nieoczekiwanie nad brzegiem rzeki, bo pasterz był z nimi. Wcześniej pasterz rozmawiał z nami i nas pozdrowił. Potem wprowadził całe stado do źródeł wody. Następnie udał się z owcami w dalszą drogę. Chrystus jest Dobrym Pasterzem. On nigdy nie opuszcza swojej owczarni. Oddaje swoje życie za owce. Posyła nieustannie świętych pasterzy, którzy jak On poświęcają się dla Kościoła, a nawet oddają życie za Jego owczarnię. Naszą troską jest więc modlitwa o świętych pasterzy, którzy podejmą swe zadanie odważnie i odpowiedzialnie. Pytasz, jak mam usłyszeć głos Pasterza? Ewangelia jest głosem Dobrego Pasterza. Zatem bierz i czytaj ją uważnie i pobożnie! Gdzie mam znaleźć urodzajne pastwiska i źródło wody? Sakramenty święte są życiodajnym źródłem łaski Bożej – gaszą pragnienie i wzmacniają na dalszą drogę. Pamiętaj, abyś święcił Dzień Pański! Krytykowano pewnego księdza, że udał się na spotkanie grupy ludzi, którzy jawnie zwalczają Kościół Chrystusowy. Wtedy zadał pytanie: czy nie posyła nas Jezus między wilki? Oni także potrzebują głosu, który przypomni im stanowisko Kościoła, a nade wszystko da świadectwo męstwa i wierności Chrystusowi. Duchu Święty wspieraj i dzisiaj nasze słabe siły w podążaniu za Dobrym Pasterzem, dodawaj nam odwagi i zapału w budowaniu jedności całego Kościoła, by nastała jedna owczarnia i jeden Pasterz. ks. Leszek Rasztawicki. Edycja Świętego Pawła